یکی دو سال پیش بود که نمایشگاهی در مورد عروسک باربی ، تاریخچه و اهدافش و بعد معرفی عروسکهای دارا و سارا داشتیم .

با عنوان :

عروسک تصویر آینده

امروز توی سایت بازتاب مطلبی رو در مورد جراحیهای زیبایی زنان و تقلید آنان از مانکن های غربی خوندم و یادم به اون نمایشگاه افتاد . انشاالله در فرصت مناسبی مطلبهای جالبی که دارم رو میزنم تو وبلاگ فقط یه نکته رو بگم که

کارشناسان معتقدند که اگر زنی با اندام باربی وجود داشته باشد هرگز قادر به راه رفتن نخواهد بود .

چه بی فکرانه اسیر الگوهای وارداتی غرب شدیم!

زنده باد آزادی!!!!!!

سلام!

آخ بمیرم برای خودم که اینقدر کم حرف شدم .

مشهد بودم . جای هیشششکی خالی نبود بس که شلوغ بود .

مبارکشون باشه . عروس دومادهایی که تو حرم عقد میکنن رو میگم . حال با حالی داره اونجا . مخصوصا که یه پسر عمه دو ماهه هم تو بغلت باشه و بخوای تنها عکسها و فیلمهای یه مراسم عقد رو تنها تنها با موبایل شادوماد بگیری .

آخی

وقتی برگشتیم دوباره یاد درس و زندگیم افتادم !

صبح بخیر ایرانی که دیگه نشاط قبل رو نداره . روحشون شاد . ولی خداییش این صدا سیمایی ها بدجور اعصاب ملت رو ریختن بهم . شاید خواستن یه چشمه از قدرتشون رو نشون بدن .

بدجور زدم تو خط فمینیست بازی. یه مطلب تو این مورد نگم وبلاگم به روز نمیشه

************

از هر ۴ زن و شوهر آمریکایی یکی عقیده داره شوهر میتونه دلیل موجهی برای زدن زن داشته باشه .

اینم یه تصنیف عامیانه:

زن و اسب و درخت گردو  را هر چه افزونتر زنی بهتر شود!

برگرفته از کتاب جامعه شناسی آنتونی گیدنز

مامانم داشت میخوند منم تو هوا قاپیدمش

راستی این قالب رو از یه کنج نت پید کردم . خوب بیییییییید؟زواید زیاد داره . فعلا جدی نگیرید . میخوام زود راش بندازم و یه سری لینک اضافه اش کنم تا از خجالت بعضی ها در بیام.

در ضمن این قالب موقّت هستااااااااا

اینو داشته باشید تا بعد . مال یه گل دختره .

این همینه ... همین .... نه بیشتر  نه کمتر

امام رضا ( ع ) درباره سعیده از شاگردان امام صادق علیه السلام فرموده است که او زنی اهل فضل بود که استفاده های علمی فراوانی از امام صادق علیه السلام برده بود . از آنجایی که دائما به دانش اندوزی اشتغال داشت امام او را « زن طلایی» نامید .

سعیده همواره بر رسول خدا صلوات می فرستاد و آخرین کلام در دنیای او این بود :

قدرضینا الثواب و امنا العقاب

مجمع الرجال به نقل رجال کشی/ج۷/ ص۱۷۵